"Tak więc Ojciec niczego nie wyrzucał, dokładał tylko kolejne rzeczy do tych już gdzieś tam leżących. Pasja ta, która była udręką dla rodziny i niego samego ze względu na mały metraż pracowni i mieszkania, po śmierci okazała się zbawienna. Dzięki temu w starych walizkach, kartonach, pomiędzy gazetami, telegramami, listami, pokwitowaniami oraz rachunkami sprzed pół wieku, zachowały się rysunki, projekty i prace z całego okresu jego twórczego życia, od lat 40. do 80. XX wieku. Dzięki temu również ja miałem przyjemność odbyć wyjątkową i bardzo osobistą podróż do świata którego nie znałem, zobaczyć miejsca i ludzi, których nigdy nie spotkałem. Z listów, notatek, zdjęć i szkiców wyłonił się obraz człowieka obdarzonego niezwykłym talentem i wyobraźnią, o którym, jak się okazało, niewiele wiedziałem... Urodziłem się, gdy on dobiegał już pięćdziesiątki."